Tην πάτησα.. (ψυχολογία και ρολόι)

Έλεγα πως ήταν παροδικό, δεν έδινα σημασία και προσπαθούσα να το απομακρύνω σαν σκέψη..
Μετά από ένα χρόνο, πιστεύω πως πρέπει να παραδεχθώ την αλλαγή και έτσι να ξεκινήσω να την αντιμετωπίσω πιο δυναμικά..

Την πάτησα λοιπόν και δυστυχώς διακρίνω να ξεκινά αυτή η αλλαγή μου σχεδόν 20 χρόνια.
Αν δεν κάνω λάθος κοντά στο 2001, λίγο πριν έρθουν τα bell & ross στην ελλάδα.

Δεν με γεμίζουν τα dial χωρίς αριθμούς.. Βλέπω εκπληκτικά κομμάτια, τα μελετάω, κατανοώ τον σκοπό, την διάθεση κ.λπ. που αντιπροσωπεύουν. Μόλις έρθει η ώρα να παραγγείλω κάποιο σκέφτομαι πως θα το χαρεί το συρτάρι, όπως μερικά μέχρι σήμερα.. 

Το τι ασκήσεις έχω κάνει.. πόσα κομμάτια έχω δει, πόσα έλεγξα μήπως είναι θέμα τεχνικής, μήπως χαρακτηριστικών, μήπως υστεροφημίας κ.λπ. τίποτα.

Λέγοντας αριθμούς εννοώ 12-6 ή 12-3-6-9 ή ακόμα και 12 - 4 - 8 ευτυχώς δεν έχω κάποιο κόλλημα να είναι σε όλες τις θέσεις αριθμοί. Παρόλα αυτά, πρέπει να έχει "σφάλμα" η τυπογραφία (προφανώς κατά την γνώμη μου) για να μην δεχθώ ένα ρολόι που έχει παντού αριθμούς. Μου είναι πολύ πιο οικεία από τα χωρίς αριθμούς ακόμα και αν όλη τους η φυσιολογία είναι εκτός των χαρακτηριστικών μου όπως τα Franck Muller..

Αν έχει κάποιος παρόμοια εμπειρία ή έχει να προτείνει κάτι θα τα διαβάσω ευχάριστα.

Έχω πάλι προτιμώ σκέτα μάρκερς τουλάχιστον στις περισσότερες των περιπτώσεων εκτός από αυτό το aquanaut αλλά η απόκτηση του μάλλον είναι ένα άπιαστο όνειρο 😩

Τι σου λείπει με ένα dial όπως των περισσότερων field σε σχέση με αυτά με μάρκερς μονο;

με ενδιαφέρει σαν οπτική

 Έχω κι εγώ ένα ανάλογο κόλλημα, γι αυτό και μια από τις αγαπημένες μου μάρκες είναι η Hamilton.

Τελευταία το έχω ξεπεράσει κάπως.