Πρόβλημα σε lug bar Panerai...

Tο μάτιασα το mini fiddy...

Είδα ότι η μία μπαρέτα ακολουθούσε την κίνηση που έκανε το λουράκι (εκτός καρπού).
Δοκίμασα να την σφίξω και γυρνάει τρελά, δοκίμασα να την λύσω, τα ίδια..
Ξέρει κανείς αν επισκευάζεται; γενικά τι μπορώ να κάνω;
Ειδοποίησα τον ντίλερ και του ζήτησα την βοήθεια του.
Τι είναι το τυπικό σε τέτοιες περιπτώσεις; το στέλνω πίσω και όταν το λάβει μου στέλνει άλλο;

Το μόνο που ξέρω είναι οτι θα πάρει 2-3 μήνες λένε που θα στείλεις το ρολόι , θα το φτιάξουν και θα στο ξαναστείλουν
Το σπείρωμα πως το βλέπεις στο αντικρυστό lug? μπορεί να έσπασε το pin και να είναι απλό fix

Άμεσα ο TD απάντησε: συγνώμη θα στείλω νέα μπαρέτα..

Το θέμα είναι ότι θέλει εργασία για να βγεί η παλαιά και ποιος ξέρει αν έχουν κλωτσήσει οι βόλτες του lug
και όχι της μπαρέτας;..

Δεν θα έπρεπε να μου το αντικαταστήσει;

Κλωτσάνε συχνά οι μπαρέτες; είναι σύνηθες;
κολαούζο 0.8? θα είναι λίγο τσιμπημένο...

Δοκίμασε ξεβιδώνοντας να δώσεις λίγο πίεση από την απέναντι μεριά!

Πιστεύω είναι η μπαρετα και όχι το σπείρωμα στη κάσα!


Sent from my iPhone using Tapatalk

και εγώ αυτό εύχομαι γιατί είναι ζόρικο τόσο μικρό σπείρωμα.
Δοκίμασα με οδοντογλυφίδα απο τις βόλτες αλλα δεν, θα δοκιμάσω ξανά.
Θα του πώ να στείλει 4 να βρίσκονται.

ωπλες! εντάξει, λύνει με λίγη βοήθεια, οι βόλτες δείχνουν φορμαρισμένες σε στρογγυλές, το σπείρωμα
δείχνει καλά και δένει την άλλη μπαρέτα από την εξωτερική μεριά όπως και το άλλο lug.

Το πρόβλημα δείχνει να είναι ο λάθος καθαρισμός του σπειρώματος του lug από την εσωτερική μεριά.
Πολύ πιθανά το κολαούζο που χρησιμοποιήθηκε (απο την εξωτερική γιατί έχει καθαρισμό εισόδου
κοντά στο 0,5mm) ήταν οριακά για να ξετρυπήσει όπως είναι φυσικό λόγο ευαισθησίας και ο μηχανουργός
έκανε λίγο σβέλτα την δουλειά του.

Θα ρωτήσω αν έχει κανείς ρολογάς - οπτικός, αντίστοιχο να το καθαρίσω αλλιώς θα πρέπει να πάρω ένα.

Θα πήγαινα έτσι και αλλιώς να μου αφαιρέσουν το κρύσταλο της πλάτης για να την αποπερατώσω και
να φτιάξω κλειστή λεπτή. Είναι σαν να φοράω ενα rolex ανάποδα η συγκεκριμένη, απορώ γιατί πετάξαν
τόσο χώρο...

να και η σχεδόν άχρηστη μπαρέτα, δεν μου έκοψε να βγάλω και τις δύο να φαίνεται η διαφορά... 

Εξετάσεις τέλος (ελπίζω).
Για όποιον είναι χρήσιμο το σπείρωμα είναι 1.4mm και το κράμα της κάσας δεν μασάει εύκολα.
Κατάφερα να περάσω βίδα ανοξείδωτη πολλές φορές και έβγαλα αρκετή σκόνη αλλά το σπέιρωμα
εξακολουθεί να είναι σφιχτό.

Δεν το γλυτώνω το κολαούζο, χρειάζομαι βαφή σκλήρυνσης και σαπουνέλαιο με προδιαγραφές
για να γίνει σωστά. Με τις λίγες γνώσεις μου πάνω στα σπειρώματα σε ατσάλι και την σειρά που
χρησιμοποιούμε τα κολαούζα, πιστεύω ότι ο κατασκευαστής πέρασε με ταχύτητα (φρεζάκι? )
μόνο το πρώτο στάδιο που του εξασφαλίζει κέντρα (και λόγο μακρύ στελέχους χωρίς σπείρωμα  εμπρός
έγινε το σφάλμα που συζητώ).

Βέβαια η βιαστική δουλειά δεν είχε μόνο αυτό σαν αποτέλεσμα. Σε μικροσκόπιο
φαίνονται οι κορφές του σπειρώματος σαν χαλασμένα ξυράφια, κάτι που μου επαληθεύει το στάδιο
του κολαούζου και σκόνη ατσαλιού πρεσαρισμένη στα τοιχώματα..

Για όποιον δεν έτυχε να γνωρίζει πως χρησιμοποιούμε κολαούζα (ειναι τα εργαλεία που μοιάζουν
με τρυπάνια με βόλτες) είναι ώς εξής:
Τα κολαούζα πωλούνται σε τριάδες με διαφορετικό μήκος χωρίς σπείρωμα εμπρός.
Το πρώτο που βάζουμε είναι αυτό με την μεγαλύτερη μύτη, που εξασφαλίζει κέντρα αλλά
δεν καθαρίζει τέλεια. Με αυτό διαμορφώνουμε στην ουσία τις βόλτες πάνω στις οποίες
θα κινηθούν τα άλλα δύο.
Το δεύτερο έχει το ακριβές μέγεθος και λίγο μικρότερη μύτη με σκοπό να πετύχουμε
την καθαρή διαμόρφωση στις βόλτες και να απομακρύνουμε τραχύτητες του πρώτου.
Στην μηχανουργία χρειαζόμαστε ελάχιστες ανοχές για να εξασφαλίσουμε μακροχρόνια
χρήση χωρίς ζημιές (βίδωμα ξεβίδωμα) και εδώ έρχεται το τρίτο του σετ
το οποίο έχει την μικρότερη μύτη ευθυγράμμισης και ελάχιστα πιο ρηχές κοιλίες με αποτέλεσμα
να "τρώει" λίγο τις κορυφές του σπειρώματος που δημιουργούμε έτσι ώστε να αντέχει
σκόνες κλπ χωρίς να κολλάει η βίδα.

Πολύ προσοχή, όταν εργαζόμαστε με κολαούζα τα εφαρμόζουμε πάντα με υγρά κοπής
(ή WD40 oι χομπίστες) και ΠΟΤΕ δεν ολοκληρώνουμε πλήρη περιστροφή με την μία.
Κάνουμε τεταρτημόρια, γυρνάμε πίσω δίνοντας την ευκαιρία σε γρέζια - σκόνη να ξεμπουκωσουν
και επαναλαμβάνουμε.
Πλένουμε συνέχεια με υγρά κοπής και δεν ζορίζουμε ιδιαίτερα αν μας φρακάρει. Πίσω και ξανά.

Τώρα όσον αφορά τα ανοξείδωτα, χρειαζόμαστε κολαούζα που είναι "βαμμένα" (επεξεργασία σκλήρυνσης)
με παράλληλη χρήση κραμάτων όπως το καρβίδιο, το βυρίλιο κλπ (συνήθως δείχνουν μπρονζέ ή σκούρα κόκκινα).

Ο οπτικός που με βοήθησε με βιδάκια και μικροσκόπιο μου είπε ότι θεωρεί πολύ δύσκολη
την κοπή ανοξείδωτου (είναι πιο δύσκολη από άλλα ατσάλια αλλά όχι και πυρηνική φυσική..)
και πως όταν του τυχαίνει τιτάνιο προτιμά να το ξετρυπήσει και να χρησιμοποιήσει παξιμάδι
για το δέσιμο πλέον.

Σε γενικές γραμμές θεωρώ ότι είναι χρήσιμο σε όλους ένα αντίστοιχο σετάκι κολαούζα
για να έχει μακροβιότητα το κάσωμα. Δεν πρέπει να είναι ιδιαίτερα ακριβά, θα ενημερώσω
όταν τα βρώ - αγοράσω.

Ειναι δυσκολο να περασεις κολαουζο 1,4 μετρικό με το χερι σε inox, στην καλυτερη θέλεις κολαουζιερα. Βεβαια στα πολυ συγχρονα μηχανουργεία θέλεις ηλεκτροδιάβρωση βύθισης που ανοιγει σπειρώματα λογο της περιστρεφόμενης κεφαλης που διαθέτει. Μιλάμε για μηχανήματα που κοστίζουν μία περιουσία ολόκληρη για αυτό και είναι ακριβό το κόστος κατασκευής ενός ρολογιού.

Sent from my SM-G965F using Watch-Time mobile app

Eντάξει, δεν είναι απαγορευτικό, να φανταστείς στην αγορά τα δίνουν σε στέλεχος από κατσαβιδάκι αν δεν κάνεις το λάθος
να τους πεις γιατί το θες. 

Ηλεκτροδιάβρωση με κεφαλή που χωρά στο 1,4? δεν φανταζόμουν ότι υπάρχει.
Αν θέλεις μια γνώμη άκου με προσοχή όσα σου λένε στην ελλάδα και μετά σχεδίασε τα εργαλεία και τις τεχνικές σου.

Έχω ακούσει από σοβαρούς μηχανουργούς, ένα σκασμό ανασταλτικούς παράγοντες για οτιδήποτε τους έχω ρωτήσει.
"δεν θα βρείς το εργαλείο", "δεν μπορείς με το χέρι", "τετοιο laser εχουν οι πολεμικές βιομηχανίες" κ.ο.κ.

Δεν έχω στερηθεί τίποτα από ότι έχω φανταστεί 20 χρόνια τώρα, απλά χρειάζεται να το αγαπάς και να σκέφτεσαι
εκτός του οποιουδήποτε πλαισίου έχει διαμορφωθεί στο μυαλό των άλλων.

Όντως ένας απο τους παράγοντες που ανεβάζουν το κόστος στην ορολογοποιϊα είναι η κατασκευή αλλά μην τους
έχεις για χαζούς. Αν εμείς μπορούμε να φανταστούμε το κατάλληλο εργαλείο για οτιδήποτε, εκείνοι μπορούν και να το παραγγείλουν.

Μηχανουργος ημουν για 22 χρονια και εχω δουλεψει σε πολυ καλο μηχανουργειο, πολλων εκατομυριων και δεν θελω να επεκταθω περεταιρω. Η τεχνολογια καλπαζει με τετοιο ρυθμο που κι εμενα μου ηταν αδυνατο να την ακολουθησω.

Sent from my SM-G965F using Watch-Time mobile app