Πολύ όμορφο ρολόι. Εξαιρετική δουλειά. Να ρωτήσω. Ο έλεγχος στεγανοποίησης είναι καλύτερα να γίνεται με αέρα ή με νερό, όπως κάνεις εσυ Σωτήρη;
Ο έλεγχος στεγανοποίησης είναι καλό να γίνεται είτε με τον ένα, είτε με τον άλλο τρόπο, κι αν μπορεί να γίνει και με τους δυο ακόμη καλύτερα!
Η διαφορά είναι ότι με το τεστ νερού το ρολόι τεστάρεται σε πραγματικές συνθήκες. Δηλαδή μέσα σε νερό με πίεση, το ερώτημα είναι τι γίνεται αν δεν περάσει το τεστ? Σωστά θα περάσει υγρασία στο εσωτερικό του ρολογιού! Για αυτό και τα Ρολογια τεστάρονται σε δυο φάσεις, πρώτα η κάσα (χωρίς μηχανές, καντράν, κλπ...) και μετά, αν περάσει το πρώτο τεστ, κομπλέ μονταρισμένο!
Πιο εύκολο το Τεστ υποπίεσης, το ρολόι μονταρισμένο μπαίνει σε ένα θάλαμο υποπίεσης προσαρμοσμένο επάνω σε ένα μικρόμετρο που μετράει το πάχος του ρολογιού. Πέφτοντας η πίεση στον θάλαμο θα πρέπει το ρολόι να δείχνει σταθερές αυξομειώσεις στο μικρόμετρο που θα σημαίνει ότι η εσωτερική πίεση του ρολογιού είναι διαφορετική από την εξωτερική. Αν δεν δείξει κάτι στο μικρόμετρο, η στην πορεία χάνεται αυτή η αυξομείωση, τότε το ρολόι απλά δεν περνάει το τεστ. Αλλά δεν ήρθε σε επαφή με υγρασία, οπότε ούτε γάτα ούτε ζημιά!!!
Φυσικά υπάρχουν και πιο σύγχρονα μηχανήματα που μπορούν να τεσταρουν Ρολογια σε πίεση / υποπίεση αέρος, σε δεκάδες διαφορετικά προγράμματα. Αλλά δεν νομίζω να υπάρχει ανεξάρτητος ωρολογοποιός που να μπορεί να το σηκώσει στις πλάτες του!!!
Τώρα πίσω στα επίγεια, συνήθως αν ένα ρολόι που η εταιρεία κατασκευής το δίνει δυνατότητα καταδύσεις τα 200 μέτρα, περάσει το τεστ του νερού στα 50 μέτρα, κατά 99% δεν θα έχει κανένα πρόβλημα και στα 200 μέτρα. Η πίεση στα 200 μέτρα θα είναι μεγαλύτερη, άρα και το πάτημα που θα κάνουν τα διαφορά υλικά (βλέπε κάσα, κορώνα, κρύσταλλο, φλαντζες) θα είναι δυνατότερο!
Ελπίζω να έγινα κατανοητός!
Sent from my iPhone using Tapatalk